‘De consumentenbond is een testorganisatie bij uitstek. Geen andere instelling die zoveel kritisch, onafhankelijk onderzoek verricht…’
Let op de woorden: ‘Geen andere instelling…’.
Ik kan dit op diverse manieren interpreteren. Laat ik het op de positieve wijze doen! In het boek staan diverse onderzoeken (en testen) gepubliceerd. Een breed spectrum aan met name consumenten producten en diensten wordt bestreken. Erg boeiend en toevallig op sommige onderdelen ook erg nuttig voor mezelf.
In de inleiding positioneert de consumentenbond zich als een organisatie die opkomt voor de belangen van de consument. Maar zij vindt zichzelf vooral een testorganisatie. Dat intrigeert me. Want wanneer ben je nu een testorganisatie? Ordina bijvoorbeeld heeft testers in dienst, maar zijn ze ook een echte testorganisatie? Dit geldt ook voor andere grote spelers in de ICT-markt. Dus wat is nu de definitie van een echte testorganisatie? Eigenlijk zou ik de vraag aan ‘mister testen’, Martin Pol, moeten stellen. Wellicht kan hij er iets zinnigs over zeggen, want Martin kan altijd wel ergens iets over zeggen! Genoeg bespiegelingen. Nu de inhoud.
Gebruikt de consumentenbond ook formele testtechnieken. En zo ja, welke dan? Of gebruikt ze alleen maar niet-formele testtechnieken (of doen ze maar wat)? Als je jezelf immers zo profileert en typeert zoals de consumentenbond doet, dan verwacht je wel iets als oprechte tester. Welnu, lees mee met enkele voorbeelden en trek je eigen conclusies.
Bijvoorbeeld: wisten jullie dat de consumentenbond de grenswaarde-test (of analyse) toepast bij het testen van condooms? Ja ik zie jullie al denken… Het testoordeel is o.a. opgebouwd uit de volgende suboordelen: lekken, barsten, gebruiksaanwijzing (aha, onze gebruikershandleiding) en verpakking. Hoe zouden ze de gebruikersvriendelijkheid testen? Daar lees ik dan weer niks over.
Zet naast de opsomming van de consumentenbond de kwaliteitseigenschappen welke zijn vastgelegd in het kwaliteitsmodel ISO 9126. De hoofdkwaliteitseigenschappen zijn functionaliteit, onderhoudbaarheid, gebruiksvriendelijkheid, efficiëntie en exploiteerbaarheid. En laat nu de hersenen maar ratelen over een mogelijke impact op bv. het testen van condooms!
Welke testtechniek ze toepassen bij het onderzoek in het kader van automankementen, was mij aanvankelijk mij volslagen duister. Waarom? Bezie het rijtje (de top-5) van betrouwbaarste auto’s, wat ik zeer opmerkelijk vond:
1. Honda Civic
2. Toyota Prius
3. Ford Focus
4. Suzuki Liana
5. BMW 316/318
Ik, als verslaafde Audi-rijder, keek hier raar van op. Gelukkig, kan ik het nu verklaren. Audi deed niet mee in het onderzoek. Desalniettemin is het onderzoek op interessante wijze uitgevoerd. Een soort van enquête via het internet.
Doen wij dat eigenlijk wel eens bij onze klanten? Persoonlijk denk ik dat we de eindgebruikers te weinig (op gestructureerde wijze) vragen naar hun ervaring(en). Ja, als er een fout optreedt dan mogen ze een incident loggen of een bevindingenformulier maken. En zo ontstaan er stapels met incident- en bevindingformulieren. En die moeten natuurlijk weer opgelost worden. Werk, waar wij allen zeer wel bij varen. Toch? Wat ik erg krachtig vind, is dat de consumentenbond altijd overzichtelijke tabellen publiceert, met de resultaten (testbevindingen) en daar het predicaat ‘beste koop’ aan toevoegt.
Dus, onafhankelijk, inzichtelijk, adviserend! Een top-organisatie derhalve, die consumentenbond. Daar kunnen wij nog wat van leren in 2010!
Tenslotte nog dit: ISBN 9789059511224
